Rozdział 34

Wbiłam wzrok w jego tęczówki ....
- Harry .. o co chodz ..
- Shh zaraz Ci wytłumaczę. Wiesz,że czuję do Ciebie coś więcej,że to coś wielkiego,że zrobiłbym dla Ciebie wszystko.Chciałbym,żebyś była moja i tylko moja,ale wiem,że tak nie będzie,ponieważ masz chłopaka i zależy Ci na nim,a ja niechcę psuć Twojego związku.Jeśli Ty jesteś szczęśliwa to ja też będę.Wiem,że i tak się pogodzisz z Maxem prędzej,czy później i znów będziecie razem,a mnie będzie pękało serce na Wasz widok.
Jednak jak zmienisz zdanie,w co wątpię to przypomnij sobie o Harrym Stylesie- chłopaku,który kocha Cię ponad życie. Wiem,że takie coś się nie zdarzy,ale pomarzyć sobie można.
No ale jedni mają szczęście,a drudzy pecha. Ja mam niestety pecha.Nie mogę Cię mieć i to cholernie boli.Próbuję być silny,ale już dłużej nie potrafię. Na zewnątrz przy wszystkich udaję niewzruszonego i obojętnego chociaż też nie zawsze,ale jak jestem sam moje uczucia biorą nade mną górę. Poddaję się i daje ponieść emocjom.
Bardzo trudno mi się z tym pogodzić.Nie wiedziałem,że pokocham jeszcze kogoś tak mocno. A tu pojawiłaś się Ty i moje życie obróciło się o 360 stopni.
Mam w sercu nutkę nadzieji,że jednak Ty też coś do mnie czujesz,że może któregoś dnia naprawdę uda nam się stworzyć związek. 
Wiedz,że zawsze będę na Ciebie czekał.Zawsze.Pamiętaj też,że jestem Twoim przyjacielem i zawsze możesz mi się wygadać o każdej porze dnia i nocy.
Szczęściarz z tego Maxa .. naprawdę ... mieć taki skarb przy sobie.
Kocham Cię Nicole jako przyjaciel i więcej. Bardzo Cię kocham.

Wzruszyło mnie to,co on powiedział.Popłakałam się. To było takie piękne.
Harry czemu zawsze musisz stawiać mnie w takich sytuacjach ?! 
Cholernie trudnych sytuacjach.. Matko święta i co ja mam zrobić ? ..

- Harry to,co powiedziałeś .. to to było piękne,naprawdę ..
-  bo prosto z serca. Ty płaczesz ? Nie płacz aniołku.
- Wzruszyło mnie to. Jesteś wspaniałym chłopakiem. Jesteś kochany,życzliwy,ciepły,zabójczo przystojny,słodki,ale potrafisz być też tak zwanym bad boyem,jak kochasz to całym swym sercem. Mogłabym wymieniać i wymieniać. Po prostu niesmowity chłopak. Zbyt pochopnie Cię oceniłam na samym początku. Myliłam się co do Ciebie i się przyznaję. Tak w prawdzie to jesteś wrażliwym chlopakiem i to Ciebie dziewczyny krzywdziły i wykorzystywały. Teraz już to wiem.
I chciałabym Cię przeprosić,że tak myślałam i za moje wcześniejsze zachowanie.
-Po części Cię rozumiem. Nie znałaś mnie i czytałaś o tym w gazetach i po prostu uwierzyłaś jak większość ludzi,ale ja się ich opinią nie przejmuję. Radzę sobie z tym jakoś. Nie musisz przepraszać ja i tak już o tym zapomniałem.
Gdybyś na samym początku zobaczyła i poznała prawdziwego ja,a nie tego z gazet nasze drogi inaczej by się potoczyły. Kto wie,może byśmy byli razem ... ? 
Niestety los chciał inaczej i muszę sie z tym pogodzić ...
To jest takie przykre ... 

- Oj Harry,chodź tu. - przytuliłam się do niego mocno- Wszsytko Ci się ułoży zobaczysz.
Nie zadręczaj sie i nie bądź smutny,bo i ja będę. Uśmiechnij się dla mnie.

Spojrzał się na mnie i lekko uśmiechnął.

- No i to mi się podoba !

Fakt uśmiechnął się,ale po chwili po jego poliku spłynęła jedna mała łezka,którą szybko starł.

- Harry nie płacz,proszę Cię. Nie mogę patrzeć jak płaczesz,bo mi serce pęka.
- Nie,ja nie płaczę ... - głos już mu się łamał. Po chwili rozpłakał się.
Złapałam go na rękę i poszłam z nim usiąść na ławce,która jest na tarasie.
Przytuliłam go mocno i zaczęłam pocieszać.
- Proszę Harry nie płacz,ja zaraz też zacznę płakać i się rozmażę i będę wyglądała jak zombie. Chcesz się mnie prestraszyć ?
Harry'ego najwidoczniej to rozśmieszyło,bo podśmiał się pod nosem.
- Rozmazana,czy nie i tak byś pięknie wyglądała.
- To,co nie płaczemy już ?
Harry pokiwał głową na nie. Uśmiechnęłam się i przytuliłam najmocniej jak umiałam.
- Ej Nicole .. ? - podniósł głowę
- Tak Harry ? 
- Mo..mogę Cię pocałować ostatni raz ? Proszę ..

Nie myslałam nad tym długo,i pokiwałam głową na tak.
Złapał mnie za podbródek i zaczął lekko muskać moje usta,lecz potem zaczął pogłębiać pocałunek. Całował mnie tak jakby miał się zaraz skończyć świat. Jakby to był nasz ostatni pocałunek czy coś. W sumie to był nasz ostatni pocałunek ... 
Gdy skończyliśmy pocałował mnie w czoło i wtulił się we mnie jak małe dziecko.

- Kocham Cię Nicole.
- Ja też Cię kocham Harry. - powiedziałam prawie niesłyszalnie- Żebyś tylko wiedział,wiedział,że kocham Cię tak samo mocno jak ty mnie,ale zatrzymuje mnie jedna rzecz, a bardziej osoba,z której nie mam odwagi zrezygnować chociaż naprawdę bym chciała. Być w końcu szczęśliwa,nie żebym teraz nie była,ale z Tobą bym była o wiele wiele szczęśliwsza. 

- Wracamy,bo zimno ? 
- Jasne Harry.

Wstaliśmy z ławki i weszliśmy do środka. Wyłapaliśmy naszych przyjaciół i podeszliśmy do nich.

- Gdzie Wy byliście ? - spytał się Louis
- Na tarasie musieliśmy odpocząć i odetchnąć. - odpowiedział Harry
- Nicole,możemy chwilkę porozmawiać ? 
- Pewnie Liam,chodźmy może do kuchni.

 Chlopak pokiwał głową na zgodę i poszlismy w strone kuchni. Wygonilismy stamtą parę osób by mieć więcej prywatności.

- Co się dzieje Nicole ?
- Nic wszystko ok,a co miałoby się dziać ?
- Coś się musiało wydarzyć z Harrym. Płakałaś,widzę to. Co się tam wydarzyło ?
- Eh tak popłakałam się,bo jestem bezsilna w stosunku,co do mojego uczucia do Harry'ego. Nie potrafię nic z tym zrobić. On dzisiaj wyznał mi miłość. Powiedział,że on wie,że i tak wrócę do Maxa i że go to cholernie boli. Powiedział też,że zawsze będzie na mnie czekał i że bardzo żałuje,że nie możemy stworzyć razem szczęśliwego związku.
Rozwaliło mnie to na łopatki całkowicie. Rozbiło mnie totalnie .. i jeszcze on przy tym się popłakał. Normalnie myślałam,że moje serce naprawdę zaraz pęknie ..

- Nicole,wyznaj mu również,co do niego czujesz i zapomnij o Maxie.Po co macie się męczyć. 
- No,ale Liam wiesz,że to nie jest tak łatwe. Trudno mi. Nie rzucę sobie od tak Maxa.
Przyzwyczaiłam się do niego i jakby nie patrzeć zależy mi na nim. Uwierz mi chciałabym to wszystko z siebie wyrzucić i normalnie żyć,ale najnormalniej w świecie nie mam odwagi niczego zrobić i brak mi pewności siebie. Nie daje rady.

- Wiem,że Ci zależy na Maxie. Ale to Harry'ego kochasz. Z nim by Ci było o wiele lepiej.
On by Cię nie uderzył tak jak Max. 

- To nie była jego wina..on nie wiedział,co robi ..
- Jak to nie byla jego wina ?! Nicki gdyby chciał to nie wziąłby tego cholerstwa do buzi w ogóle !
- Oj Liam ..
- Nie oj Liam,on Cię niszczy. On Cię chce zmienić..a ja niechcę żeby Cię zmienił . Nicole ogarnij się w końcu ! Zapomnij o nim !
- No kurwa Liam nie mogę ! Nie rozumiesz tego ?! Ciągle próbuję i próbuję. Potrzebuję czasu.
- To Twoje życie,zrobisz,co uważasz za słuszne,ale ja i tak zawsze będę Cię namawiał do tego byś skończyła związek  z tym kretynem Maxem.
- Dobrze Liam,dobrze,ale teraz proszę juz nie mówmy o tym. Za dużo wrażeń mam już jak na jedną noc. Wracajmy lepiej do nich i sprawmy,żeby Niall nigdy nie zapomniał tej nocy,żeby była najlepszą w jego życiu.
- No to idziemy ! 

Wyszliśmy z kuchni i wróciliśmy do reszty.

_____________________________________________________________________________
Jest jest rozdział 34 :D Bardzo szybko mi się go pisało. Pomagała mi w pisaniu piosneka Justina - Pray :) Popłakalam się oczywiście,jak to zawsze przy tej piosence :) 
A i właśnie odpowiadam na pytanie jednej z dziewczyn,bo się zapytała,czy czytam Wasze komentarze. Oczywiście,że czytam każdy z osobna. Zawsze morda mi się cieszy przez Was,czasami czytam je po dwa razy,bo są takie kochane i miłe. Za to Was uwielbiam <3 

Dobra ziomeczki czytajcie sobie i czekajcie se na następny :) 

30 komentarzy i dalej :)